Kαι πόσο αποτυχημένος αισθάνομαι που δεν ξέρω εγώ.

Επιτέλους, κάποιος κατάλαβε ότι υπάρχουν λιλιπούτειοι άνθρωποι που θα πάρουν στα χέρια τους τα χαλινάρια της οργάνωσης αυτού του κόσμου μετά από αυτόν. Έτσι, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κώδικα» πραγματοποιήθηκε κάλεσμα παιδιών ηλικιών 6-12 ετών υπό τη συνοδεία των γονέων τους, στην Τεχνόπολη για συμμετοχή σε εκδηλώσεις προς παρότρυνση σε ανάπτυξη δεξιοτήτων στον προγραμματισμό υπολογιστών. Στόχος των εκδηλώσεων ήταν τα παιδιά να μπουν στο νόημα του κώδικα παίζοντας. Αυτό επιτεύχθηκε με τη χρήση της ειδικά σχεδιασμένης για αυτό το σκοπό εφαρμογής εκπαιδευτικού χαρακτήρα με το όνομα «Τρέξε, Μάρκο». Κάθε χρήστης είχε πρόσβαση σε tablets και υπολογιστές με σκοπό να βοηθήσει το Μάρκο να λύσει γρίφους μέσα από ένα ταξίδι περιπέτειας. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν ομαδικές συναντήσεις κατά τις οποίες προγραμματιστές συζητούσαν με τους μικρούς συμμετέχοντες για τη σχέση των τελευταίων με τους υπολογιστές και την τεχνολογία με ιδιαίτερη έμφαση στη χρησιμότητα των γλωσσών προγραμματισμού. «Αυτές οι γνώσεις, είναι ίσως οι πιο απαραίτητες τη σήμερον ημέρα ώστε να πορευθεί ένα παιδί αρκετά μικρής ηλικίας σε χώρους που θα βοηθήσουν την εξέλιξη της τεχνολογίας και- ευελπιστούμε- και της ανθρωπότητας», δηλώνουν οι προγραμματιστές τέτοιων εφαρμογών.

Όταν πήγαινα σχολείο μου άρεσε πολύ το μάθημα της Πληροφορικής. Όταν γινόταν. Στο Δημοτικό δεν έπαιζε να γίνει κάτι τέτοιο όταν πήγαινα εγώ. Στο Γυμνάσιο ο καθηγητής ψιλοέκανε μάθημα αλλά χαβαλέδιαζε και καντήλιαζε όλη την ώρα. Στο Λύκειο, ο καθηγητής δεν ήξερε που πήγαιναν τα τέσσερα και το μόνο που μας έβαζε να κάνουμε ήταν κάτι παρουσιάσεις στο PowerPoint. Εγώ τον βαριόμουν οικτρά. Από την όψη μέχρι και τον τρόπο διδασκαλίας απέπνεε υπνηλία. Έτσι, αποφάσιζα όποτε έμπαινα μέσα στην τάξη να μπουκάρω στο YouTube από τον απαρχαιωμένο υπολογιστή και να βάζω στο τέρμα τα απαρχαιωμένα κακίστης ποιότητας ήχου ηχεία μέσω των οποίων ηχούσε σε όλη την τάξη κάθε φορά το «Τα Πίνω Όλα» της Άννας Γούλα. Είχα πάει άπειρες φορές στο γραφείο αλλά ποτέ δεν έφαγα αποβολή γιατί επικαλούμουν την εκφραστικότητα και ό,τι άλλο μου κατέβαινε στο μυαλό από αέναες εκπαιδευτικές ιδεολογίες. Στο Πανεπιστήμιο, στο μάθημα της Πληροφορικής πέρασα προσπαθώντας να απαντήσω όλες τις άλλες ερωτήσεις εκτός από αυτές που είχαν να κάνουν με γλώσσες που, μάλλον, έρχονται από κάποιον άλλον πλανήτη. Γλώσσα Προγραμματισμού ποτέ μου δεν έμαθα.

Διαβάζοντας το «Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών Πληροφορικής» του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων (όλα τα άλλα παλιά «Αθλητισμού, Πολιτισμού, Δια Βίου Μάθησης κ.λπ.» πήγαν βόλτα), συνειδητοποίησα ότι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση τα παιδιά μαθαίνουν να ζωγραφίζουν και να μορφοποιούν κείμενα σε έγγραφα κειμένου. Μέχρι και την ΣΤ’ Δημοτικού, όπου γίνεται η αλματώδης πρόοδος και ο μαθητής εισάγεται στην έννοια της «Γλώσσας Προγραμματισμού» με την εκμάθηση της γλώσσας Logo like ούτως ώστε, λέει, οι μαθητές «να κατανοήσουν ότι ο υπολογιστής εκτελεί οδηγίες που παίρνει από τον άνθρωπο σε µια κωδικοποιημένη μορφή και να χρησιμοποιούν απλές εντολές για τη δημιουργία σχημάτων ή τη λύση απλών προβλημάτων». Τι μου λέτε; Πολύ ενδιαφέροντας τρόπος προσέγγισης των μαθητών. Δεν θα βαριούνται καθόλου. #νοτ. Έπαθα το σοκ της ζωής μου όταν ο ανιψιός μου μού άρπαξε το tablet από τα χέρια και όταν φώναξα την αδερφή μου να της ζητήσω συγγνώμη που το άφησα στα χέρια του εκείνη μου είπε «μην είσαι χαζός, αυτός ξέρει να το χειρίζεται καλύτερα από εσένα». Δεν το πίστευα αλλά το διαπίστωσα στη συνέχεια. Κι όμως, όλα τα παιδάκια έτσι είναι σήμερα.

Στο Γυμνάσιο τα πράγματα αρχίζουν και φτιάχνουν (λίγο). Δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω την ύλη της Α’ και Β’ Γυμνασίου (η οποία, στην τελική, είναι πολύ «Ω»). Θα αρκεστώ λέγοντας ότι τα παιδάκια μαθαίνουν «Πληροφόρηση και επικοινωνία με τη βοήθεια του Διαδικτύου (Internet)», δηλαδή να ανοίγουν το εκάστοτε πρόγραμμα περιήγησης και να ψάχνουν το οτιδήποτε μέσω μιας μηχανής αναζήτησης ((βλ. google, bing, ask κ.λπ.) αλλά και το σημαντικότερο: «Αποθήκευση και διαχείριση αρχείων». Συγχαρητήρια που μαθαίνετε σε ανθρώπους 15 χρόνων να αναπαράγουν ένα αρχείο εικόνας, μουσικής, βίντεο κ.λπ. στον υπολογιστή τους. Αν δεν τους το μάθαινε αυτό το σχολείο ποιος θα φανταζόταν να το κάνει από μόνος του; Άντε στη Γ’ Γυμνασίου η σχέση των μαθητών με τον προγραμματισμό παίρνει σάρκα και οστά (ανατριχιάζω). Όλη η ύλη έχει να κάνει με προγραμματισμό με εξαίρεση την πολύ χρήσιμη και εκπαιδευτικότατη ενότητα «Η επίδραση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην επιστήμη, την τέχνη, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής κ.τ.λ.».

Στο Λύκειο το μάθημα της Πληροφορικής είναι επιλεγόμενο. Και σε περίπτωση που το επιλέξεις μόνο Πληροφορική δεν θα μάθεις. Μόνο στη Γ’ Λυκείου υπάρχουν μαθήματα Πληροφορικής με συγκεκριμένες κατευθύνσεις που σου μαθαίνουν χρήσιμα πράγματα για τις Πανελλήνιες.

Νίκος, 4,5 ετών

Ζούμε σε μια εποχή όπου οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν εισβάλει στις ζωές όλων για τα καλά. Και είναι πολύ βοηθητικοί. Ακόμη περισσότερο βοηθητικές είναι οι έξυπνες συσκευές. Οι εφαρμογές των τελευταίων μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους σε πολύ απλά μέχρι και πολύ σύνθετα πράγματα της καθημερινότητάς τους (από το να μη χάσει κάποιος το μετρό μέχρι και να διαγνώσει καρκίνο του παγκρέατος). Και, μαντέψτε. Ναι, σωστά. Όλες αυτές οι εφαρμογές και όλα αυτά τα προγράμματα είναι αποτελέσματα συνθέσεων γλωσσών προγραμματισμού από ανθρώπους που παίζουν των κώδικα στα δάχτυλα.

Δεν είναι λίγα τα άτομα νεαρής ηλικίας που έχουν καταφέρει να γίνουν έως και δισεκατομμυριούχοι απλά και μόνο επειδή συνέλαβαν μία χρήσιμη ή απλά πολύ catchy ιδέα και την υλοποίησαν με τη βοήθεια των γνώσεων τους επάνω στις γλώσσες προγραμματισμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι: Adam Horwitz (δημιουργία της εφαρμογής Mobile Monopoly για smartphones), Nick D’Aloisio (δημιουργία ειδησεογραφικής εφαρμογής για smartphones), Ashley Qualls (δωρεάν web designing), Andrew RauhJoseph ConstanStephen Huberκαι Jonah Grant (προγραμματιστές κάτω των 15 που κατάφεραν να βγάλουν πολλά χρήματα σχεδιάζοντας γνωστές εφαρμογές που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα κινητά). Πόσο εύκολο μπορεί να είναι για κάποιον να υλοποιήσει μια πρωτότυπη ιδέα με τη βοήθεια των γνώσεων του περί προγραμματισμού πλουτίζοντας από το αποτέλεσμα; Φαντάζεστε ότι ένα παιδί- ίσως και το δικό σας- θα μπορούσε με μια απλή ιδέα και την υλοποίηση της να βγάλει πολλά χρήματα;

Πηγή: www.vice.com